ก็แค่คนเคยผ่าน...กาลครั้งหนึ่ง
ก็แค่คนเคยซึ้ง..เคยห่วงหา
ก็แค่เงาในม่านหมอกหลอกลวงตา
ก็แค่ภาพ..มายา..ไม่น่าจำ
แซมค่ะ
เพราะห้ามรัก ไม่ไหว..ใจไม่อยู่
เหมือนยิ่งห้าม ยิ่งลามลู่ ดูถลำ
เลยปล่อยไปให้ลองสนองนำ
ทั้งที่รู้..ว่าช้ำ..ย้ำแก่ตน
เถิด..ขอใจ ให้หมาย เพียงปลายฝัน
เกินกว่านั้น ไม่หวัง ตั้งเหตุผล
ขอเป็นชู้..ทางใจ ใครสักคน
ถึงจะหม่น หมักหมม ตรมช่างมัน
ไม่ให้เธอได้รู้ให้หู่หด
ปล่อยตามกฎผู้หลงตรงเสกสรร
หลงรักเขา ข้างเดียว เปลี่ยวสัมพันธ์
ไร้จำนรรจ์ ตอบกลับ ย่อมรับรู้
อย่าห้ามเลย เชยชื่น ลบขื่นขม
รักโง่งม ถมทรวง ช่วงหดหู่
ขอแอบรัก เธอบ้าง อย่างเอ็นดู
ขอเป็นชู้ ในฝัน รำพันกลอน..
เหมือนยิ่งห้าม ยิ่งลามลู่ ดูถลำ
เลยปล่อยไปให้ลองสนองนำ
ทั้งที่รู้..ว่าช้ำ..ย้ำแก่ตน
เถิด..ขอใจ ให้หมาย เพียงปลายฝัน
เกินกว่านั้น ไม่หวัง ตั้งเหตุผล
ขอเป็นชู้..ทางใจ ใครสักคน
ถึงจะหม่น หมักหมม ตรมช่างมัน
ไม่ให้เธอได้รู้ให้หู่หด
ปล่อยตามกฎผู้หลงตรงเสกสรร
หลงรักเขา ข้างเดียว เปลี่ยวสัมพันธ์
ไร้จำนรรจ์ ตอบกลับ ย่อมรับรู้
อย่าห้ามเลย เชยชื่น ลบขื่นขม
รักโง่งม ถมทรวง ช่วงหดหู่
ขอแอบรัก เธอบ้าง อย่างเอ็นดู
ขอเป็นชู้ ในฝัน รำพันกลอน..
"บ้านริมโขง"