จำใจจาก พรากมา ว้าเหว่นัก
เธอมิรัก มิแคร์ มิแลเหลียว
รักมากเหลือ เชื่อมั่น ดั่งฟั่นเกลียว
สักเศษเสี้ยว ตอบรับ กลับมิมี
รักฉันที่ มอบให้ กลายระทม
เจ็บเกินข่ม ขอจาก เพื่อศักดิ์ศรี
ขอลาแล้ว มิต่อ ขอพอที
ความหวังดี ผ่านไป เหมือนสายลม
แต่คงเก็บ เธอไว้ ใจเคยร้าว
กับเรื่องราว ผันแปร แม้ใจขม
เจ็บยามจาก พรากมา อุราตรม
ดีกว่าจม อยู่กับใจ ไม่รักเรา
"ดิน"
ปล่อยชีวิตตามเวลาที่พาจาก
ที่มาพรากเธอกับฉัน..และนั่นเขา
เห็นเดินคู่อยู่เคียงฉันเพียงเงา
ที่คอยเฝ้าเหงาละเมอพร่ำเพ้อไป
พยายามปรับตัวและใจอยู่
ก็เพราะรู้ยากจะต้านความหวั่นไหว
ยามคิดหวลทวนความหลังที่ฝังใจ
สายน้ำไหลอาบแก้มยามแย้มเยือน
ก็ทำใจเธอไปดีถ้ามีเขา
ส่วนฉันเฝ้าเป็นอดีตที่กรีดเฉือน
เธอคงเห็นฉันเช่นภาพที่เลอะเลือน
เปรียบเสมือนดั่งฝุ่นทราย..ในสายลม
bluesky
ที่มาพรากเธอกับฉัน..และนั่นเขา
เห็นเดินคู่อยู่เคียงฉันเพียงเงา
ที่คอยเฝ้าเหงาละเมอพร่ำเพ้อไป
พยายามปรับตัวและใจอยู่
ก็เพราะรู้ยากจะต้านความหวั่นไหว
ยามคิดหวลทวนความหลังที่ฝังใจ
สายน้ำไหลอาบแก้มยามแย้มเยือน
ก็ทำใจเธอไปดีถ้ามีเขา
ส่วนฉันเฝ้าเป็นอดีตที่กรีดเฉือน
เธอคงเห็นฉันเช่นภาพที่เลอะเลือน
เปรียบเสมือนดั่งฝุ่นทราย..ในสายลม
bluesky