ราวรุ้ง

มองราวรุ้งพุ่งโค้งโยงข้ามเขา
เคยมีเราเฝ้ามองจ้องรุ้งสี
เปรียบขั้นรักกับรุ้งงามตามที่มี
รักเรานี้สีม่วงเริ่มควงกัน

แล้วสีครามงามใจไปทุกเรื่อง
มิโกรธเคืองอะไรมิไหวหวั่่น
น้ำเงินเห็นเป็นสีที่ผูกพัน
สองเรานั้นชอบนักมักมองรุ้ง

สีเขียวเด่นเช่นดั่งพลังรัก
คอยฟูมฟักเราสองต้องหมายมุ่ง
สีเหลืองช่วยกล่อมใจให้ผดุง
รักไม่ยุ่งยากใจไม่สั่นคลอน

แสดคือสีที่ให้ใจเราสอง
ร่วมปองดองรักไปไม่ถ่ายถอน
ส่วนสีแดงแห่งใจให้อาทร
ให้เราผ่อนคลายหนาวคราวห่างตา

ฉันมองรุ้งวันนี้มีแต่เศร้า
ไม่มีเรามองรุ้งคุ้งเวหา
เหลือแต่ฉันมั่นมองจ้องรุ้งฟ้า
เหงาอุราพาให้อาลัยครวญ

มองปลายรุ้งพุ่งโค้งเหมือนโยงรัก
แต่ขาดเราเศร้านักมักไห้หวล
เธอไม่อยู่รู้ไหมใจรัญจวน
จิตปั่นป่วนมองรุ้งสุดยุ่งใจ

สล่าผิน