[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

…..
ละอองไอสายฝนที่หล่นอยู่
ดังจะรู้คู่ใจเพียงในฝัน
‘หรือ’ สายลมเรรวนป่วนจาบัลย์
หมายเย้ยให้โศกศัลย์..วันรักลา

สุนันยา

ลมพลิ้วผ่านรานไหวใบร่วงหล่น
เหมือนใจคนรักสิ้นถวิลหา
ภาพรางรางกลางจินต์ที่ชินชา
ในทุกครายังช้ำซ้ำรอยเดิม

เป็นดั่งลมพัดเยือนแล้วเลือนจาก
ฤๅวิบากแห่งกรรมมาย้ำเสริม
ให้รักไกลไร้หวังดั่งซ้ำเติม
ลมเจ้าเพิ่มเจ็บร้าวเหน็บหนาวทรวง

ไม่รู้ใจ

ได้แต่ครวญคำนึง คิดถึงอยู่
รู้ทั้งรู้ ว่าใจ เขาไม่หวง
เหมือนลมเพลมพัด สะบัดรวง
รักหล่นร่วง จากช่อ จนท้อใจ

ทิ้งร่องรอยอาลัย เยื่อใยขาด
จึงไม่อาจ เก็บเกี่ยว หรือเหนี่ยวไหว
จบบทรัก ภักดี ด้วยหนีไกล
สิ้นสวาท วาดไว้ ไม่เหลือรอย..

“สุนันยา”