"คืนลวง?"
๐
แค่หลงฝันไปว่าเธอมารัก
ก็อยากดักดานอยู่คู่เตียงหมอน
อยากหลับลึกเป็นปีกับที่นอน
ไม่สนร้อนหรือหนาวที่ก้าวเยือน
แค่หลงคิดว่าเธอเผลอยิ้มให้
กลางทรวงในไฟสื่อกระพือเคลื่อน
กระตุ้นแรงปรารถนาคว้าดาวเดือน
มากองเกลื่อนเพื่อนุชรุดครอบครอง
คนดำรงตนอยู่คู่ความหวัง
มันประทังกายได้อย่างไร้หมอง
ทุกวันคืนนิทราหน้าเนื้อทอง
มายิ้มย่องปลอบจิตคนคิดไกล
คนดำรงทรงตนล้นรอยยิ้ม
ด้วยกระหยิ่มวาดฝันนั้นยิ่งใหญ่
คิดเข้าข้างมั่นคงหลงทรามวัย
ฝันใสใสขาวขาวราวเมฆลอย
แต่ความจริงทำร้ายใจทุกครั้ง
และแทบคลั่งเมื่อชายใกล้เธอบ่อย
ปวดใจบ้างเมื่อสบพบเนื้อกลอย
แล้วเธอคล้อยห่างเหินเมินไม่มอง
แค่หลงฝันเสมอเพ้อจากจิต
สัมผัสเธอใกล้ชิดจิตลอยล่อง
ในโลกฝันฉันไซร้ได้สมปอง
จึงจับจองฝันชื่นท่ามคืนลวง..
ระนาดเอก
จะหลงฝัน อยู่ไย เมื่อใจรัก
รีบตวงตัก รักมา พาหวงห่วง
รอยอดีด เหมือนมีด ที่กรีดทรวง
ปล่อยทิ้งไป ให้ล่วง เลยตามกาล
เก็บเอาฝัน มาถักทอ เพื่อก่อรัก
อย่าเสียหลัก มั่นไว้ ใจประสาน
รีบไขว้คว้า ตามติด อย่าคิดนาน
จักร้าวราน ดวงแด เขาแปรไป
แม้นรักจริง หวังฟัน นะท่านเอ๋ย
เจ้าทรามเชย คงหลบ จบเฉไฉ
ประเพณี ม่านกั้น หวั่นฤทัย
เข้าตามตรอก ออกประตูชัย ได้แน่นอน
คำโบราณ กล่าวว่า ถ้าดักลอบ
ต้องหมั่นกู้ รู้ชอบ อย่ารีบก่อน
ตื้อเท่านั้น ตามฝัน มิสั่นคลอน
ขืนรีบร้อน เร่งนัก จักเสียการ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
