"คืนลวง?"
๐
แค่หลงฝันไปว่าเธอมารัก
ก็อยากดักดานอยู่คู่เตียงหมอน
อยากหลับลึกเป็นปีกับที่นอน
ไม่สนร้อนหรือหนาวที่ก้าวเยือน
แค่หลงคิดว่าเธอเผลอยิ้มให้
กลางทรวงในไฟสื่อกระพือเคลื่อน
กระตุ้นแรงปรารถนาคว้าดาวเดือน
มากองเกลื่อนเพื่อนุชรุดครอบครอง
คนดำรงตนอยู่คู่ความหวัง
มันประทังกายได้อย่างไร้หมอง
ทุกวันคืนนิทราหน้าเนื้อทอง
มายิ้มย่องปลอบจิตคนคิดไกล
คนดำรงทรงตนล้นรอยยิ้ม
ด้วยกระหยิ่มวาดฝันนั้นยิ่งใหญ่
คิดเข้าข้างมั่นคงหลงทรามวัย
ฝันใสใสขาวขาวราวเมฆลอย
แต่ความจริงทำร้ายใจทุกครั้ง
และแทบคลั่งเมื่อชายใกล้เธอบ่อย
ปวดใจบ้างเมื่อสบพบเนื้อกลอย
แล้วเธอคล้อยห่างเหินเมินไม่มอง
แค่หลงฝันเสมอเพ้อจากจิต
สัมผัสเธอใกล้ชิดจิตลอยล่อง
ในโลกฝันฉันไซร้ได้สมปอง
จึงจับจองฝันชื่นท่ามคืนลวง..
ระนาดเอก
...เพียงสร้างฝัน บรรเจิด รักเกิดบ้าง
ช่วยผลักความ อ้างว้าง ออกกลางช่วง
ยามสะอื้น ชื่นฝัน คั่นร้าวทรวง
น้ำตาร่วง คืนหวั่น รีบฝันพา...
...เพียงนึกเห็น เป็นหน้า เธอมายิ้ม
ปลอบใจอิ่ม ประทัง ครั้งโหยหา
ฝันบรรเทา เบาโศก โกรกเยียวยา
ปล่อยใจฝัน หลงค่า รักษาไป...
...แม้ความจริง จะกราย ด้วยร้ายรั้ง
ใช้ความหลัง ภาพครา พาสดใส
ให้วันนี้ มีฝัน พันเกี่ยวใจ
พยุงปลอบ จินต์ได้ ในคืนลวง...
รัตนาวดี
ช่วยผลักความ อ้างว้าง ออกกลางช่วง
ยามสะอื้น ชื่นฝัน คั่นร้าวทรวง
น้ำตาร่วง คืนหวั่น รีบฝันพา...
...เพียงนึกเห็น เป็นหน้า เธอมายิ้ม
ปลอบใจอิ่ม ประทัง ครั้งโหยหา
ฝันบรรเทา เบาโศก โกรกเยียวยา
ปล่อยใจฝัน หลงค่า รักษาไป...
...แม้ความจริง จะกราย ด้วยร้ายรั้ง
ใช้ความหลัง ภาพครา พาสดใส
ให้วันนี้ มีฝัน พันเกี่ยวใจ
พยุงปลอบ จินต์ได้ ในคืนลวง...
รัตนาวดี