"คืนลวง?"
๐
แค่หลงฝันไปว่าเธอมารัก
ก็อยากดักดานอยู่คู่เตียงหมอน
อยากหลับลึกเป็นปีกับที่นอน
ไม่สนร้อนหรือหนาวที่ก้าวเยือน
แค่หลงคิดว่าเธอเผลอยิ้มให้
กลางทรวงในไฟสื่อกระพือเคลื่อน
กระตุ้นแรงปรารถนาคว้าดาวเดือน
มากองเกลื่อนเพื่อนุชรุดครอบครอง
คนดำรงตนอยู่คู่ความหวัง
มันประทังกายได้อย่างไร้หมอง
ทุกวันคืนนิทราหน้าเนื้อทอง
มายิ้มย่องปลอบจิตคนคิดไกล
คนดำรงทรงตนล้นรอยยิ้ม
ด้วยกระหยิ่มวาดฝันนั้นยิ่งใหญ่
คิดเข้าข้างมั่นคงหลงทรามวัย
ฝันใสใสขาวขาวราวเมฆลอย
แต่ความจริงทำร้ายใจทุกครั้ง
และแทบคลั่งเมื่อชายใกล้เธอบ่อย
ปวดใจบ้างเมื่อสบพบเนื้อกลอย
แล้วเธอคล้อยห่างเหินเมินไม่มอง
แค่หลงฝันเสมอเพ้อจากจิต
สัมผัสเธอใกล้ชิดจิตลอยล่อง
ในโลกฝันฉันไซร้ได้สมปอง
จึงจับจองฝันชื่นท่ามคืนลวง..
ระนาดเอก