แสนเก็บกด อดทน จนหม่นไหม้
เจอแต่คน ไรัใจ ให้เศร้าหมอง
ออกคำสั่ง อย่างเดียว ไม่เหลียวมอง
เป็นลูกน้อง ต้องทน ขอบ่นที
สั่งวันหนึ่ง สิบงาน พานเบื่อหน่าย
มีเจ้านาย ใจร้อน อยากจรหนี
ไม่รีบนะ แต่ขอ ในวันนี้
เวลาว่าง ถ้ามี แล้วค่อยทำ
พูดทำไม ว่าไม่รีบ เซ็งชิบเป๋ง
ไม่ได้เร่ง หรอกหนอ ขอค่ำค่ำ
ส่วนงานเก้า งานสิบ รีบมาย้ำ
ตรวจทานคำ แล้วส่งไป ให้ประชุม
นั่งปั่นงาน ทั้งวัน แสนหวั่นหวาด
กลัวเขียนพลาด พิมพ์ตก อกกลัดกลุ้ม
กลัวงานเข้า อย่างหนัก ชักรุมรุม
เหมือนไฟสุม ทรวงใน ใคร่ระบาย
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
