ภาพวันก่อน ย้อนหวน ทวนความเก่า
รักของเรา เฝ้าย้ำ นำเสนอ
แม้นวันเดือน เคลื่อนคล้อย ยังคอยเจอ
มั่นเสมอ ทุกครา มิลาเลือน
ยามเมื่อลม พรมไหว ใจห่วงหา
รักยังคง มากกว่า หาใดเหมือน
ฝากลมวอน อ้อนขวัญ วันลมเยือน
อย่าแชเชือน เลื่อนลับ ไม่กลับมา
ยินคำร้อยถ้อยรัก ที่ฝากถึง
สุดคะนึง ตรึงใน ใจปรารถนา
เสียงเพลงครวญ เคล้าลม ตรมวิญญาณ์
โอ้พี่จ๋า ทรามเชย ขอเผยใจ
ตราปที่ลม หายใจไม่สิ้นสุด
มิอาจหยุด ฤดี ที่อ่อนไหว
ฝากลมหวน ทวนรัก ภักดิ์ทรวงใน
ต่อนี้ไป จะมีกัน นิรันดร...
“สุนันยา”