อันคับที่ บางที ก็อยู่ยาก
อยู่ลำบาก เหมือนกัน สุดหวั่นไหว
เกิดมาอ้วน อุ้ยอ้าย แสนหน่ายใจ
เดินไปไหน มาไหน ให้ระทม
ยิ่งอยู่กับ หมู่มาก ยิ่งหลากเรื่อง
ให้ขุ่นเคือง แค้นขัด ชัดจนล่ม
แบกน้ำหนัก รักไม่มี หนีลอยลม
ปล่อยขื่นขม ตรมหม่น ขาดคนปอง
จะคับใจ คับที่ ไม่ดีหรอก
จึงขอบอก ขอกว้างกว่า กลัวเศร้าหมอง
ยามเหงื่อไหล อาบตัว กลัวคนมอง
สายตาจ้อง คล้ายประหลาด อนาถนัก
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
