................................
เขาประเมินรักล้ำค่าว่างดงาม
เขาเป็นชายยอดแย่มาแต่ไหน
หญิงทั่วไปรังเกียจกล่าวเหยียดหยาม
มีแต่เธอเพ้อพะวงหลงติดตาม
เพียรมอบความจงรักมั่นภักดี
ฉันเฝ้าปรามสามครั้งกลัวพลั้งพลาด
สบโอกาสอิ่มเอมเกษมศรี
รักชื่นหวานผ่านไปไม่ถึงปี
เขาก็หนีพาเพื่อนเบือนหายไป
ยินเธอพร่ำยลน้ำตาน่าสงสาร
ทรมานสุดขีดจิตหมองไหม้
ฉันยิ่งเศร้าเฝ้าตรมขมขื่นใน
อยากจะไปเคียงข้างพลางปลอบโยน
ตัดขาดเถิดแฟนชายที่หลายรัก
เพื่อนหญิงนักฉกฤดีหักปี้ป่น
สู้ถนอมออมนวลสงวนตน
มีสักหนสมปองครองคู่ดี
รพีกาญจน์ 59