ลมหายใจของความคิดถึง-ต้อม เรนโบว์
ภาพเก่าเก่าเฝ้าย้อนทวนหวลความหลัง
ประหนึ่งดั่งลมพัดโบกวิโยกหา
ไม่เคยพัดผ่านไปให้ไกลตา
คอยพัดเหน็บเจ็บอุราไม่พร่าเลือน
ไม่ว่าตอนนี้เธอจะรู้อยู่หรือไม่
สิ่งที่ทำลงไปหาใครเหมือน
ต้องเก็บอำช้ำชอกยากบอกเตือน
ให้เปรอะเปื้อนล้างเท่าไหร่ไม่หายเลย
ยังคงฝังแนบแน่นไม่รู้จบ
เหมือนทำนบล้นบ่าไม่กล้าเผย
จะแก้ไขอย่างไรให้เหมือนเคย
หรือลงเอยกับชีวิตที่ปลิดไป
ฝากบทกลอนย้อนย้ำถึงคำเพ้อ
ส่งถึงเธอคนดีที่ร่ำไห้
ทุกวันนี้ที่ยังมีลมหายใจ
รับรู้ไว้..มีคนหนึ่ง..คิดถึงเธอ
bluesky