เม็ดฝนหล่น โปรยปราย เป็นสายน้ำ
ความชุ่มฉ่ำ แผ่ทั่ว ตัวของหนู
หลากพืชพันธุ์ นานา นะโฉมตรู
ตื่นรับรู้ สดชื่น คืนฝนพรำ
คนรู้ใจ ยังอยู่ สู้ฝันฝ่า
พลอยก้มหน้า มองดิน สิ้นถลำ
แสนเจ็บปวด เกินแก้ แม้ชอกช้ำ
จากกระทำ ของบางใคร ยังใฝ่ปอง
จึงเก็บตัวเก็บใจไม่กล้าเผย
เกรงว่าเอ่ยใจเราคงเศร้าหมอง
เพียรซ่อนความรู้สึกเฝ้าตรึกตรอง
รักเป็นของคนอื่น..ทนขื่นใจ
ทางของเรามองเห็น..แค่เส้นขนาน
ชั่วกัปกาลมิอาจคิดฝันใฝ่
เก็บความรักฝังจินต์จนสิ้นใจ
รักหม่นไหม้ซึ้งประจักษ์..รักข้างเดียว
"ประภาคาร"
07/31/2012
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
