จะขอนำช้ำทุกข์ที่รุกโหม
ปลอบประโลมโฉมฉินให้สิ้นอก
ปล่อยลอยล่องท่องธารผ่านอุทก
หมดเรื่องรกหมกฝังยังสายชล
ขอเป็นโคมโลมแลเช่นแขไข
ส่องสว่างกลางใจไปทุกหน
ไล่ความเศร้าเหงาฤดีที่เวียนวน
รินรักดลกมลชื่นระรื่นทรวง
ยามกายร้อนอ้อนชมด้วยลมพลิ้ว
พัดผ่านผิวผ่องผุดที่สุดหวง
มิให้กล้ำช้ำกายาสุดาดวง
เลยล้ำล่วงห่วงน้องจะหมองตรม
ขอเคียงใจในฝันก็สรรมอบ
สิ่งใดชอบปลอบปลุกให้สุขสม
ทั้งหลับตื่นชื่นใจไร้ระทม
โลกรื่นรมย์ชมพูน่าดูเชียว...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
