เหมือนจุดหมาย ปลายฝัน วันห่วงหา
ไหลเรื่อยมา เป็นสาย ได้ใดขวาง
จะมีไหม ใดยื้อ หรือละวาง
ยิ่งไกลห่าง ยิ่งหาย คนหมายมอง
เป็นสายฝน ตกปน บนดินเลน
ใครมองเห็น ขุ่นแดง แฝงสยอง
ต้องถอยห่างอย่างคร้าม ความคะนอง
หลากล้นคลอง ไร้ค่า พาระทม
ไร้จุดหมาย ไร้หวัง ไร้สั่งสุข
มากด้วยทุกข์ รุกเร้า เข้าทับถม
คนรังเกียจ เดียดฉันท์ มันโสมม
คลุกโคลนตม ราคี ติดที่กาย
จึงต้องหลบ ล้างคราบ ที่อาบร่าง
ปิดแนวทาง ของตน บนเป้าหมาย
รักษาตน คนเศร้า ให้เหงาคลาย
ขอเป็นชาย ไร้ค่า ..ที่ฟ้าเมิน.
"บ้านริมโขง"
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕
...ฤๅหมดหวัง ทั้งใจ ไร้เรื่องรัก
หม่นหมองพัก ปล่อยวาง รักห่างเหิน
ทิ้งใจล้า พาจาก มิอยากเพลิน
รักมาผุด บังเอิญ ต้องเขินอาย...
...ไยต้องหลบ หลีกสร้าง ทางป่วยจิต
ไยต้องปิด ด้วยเศร้า แทนเป้าหมาย
ลองสวมสร้อย รักสวย อาจช่วยคลาย
น้องถักร้อย ถ้อยคล้าย ลายรักเติม...
...หากจุดหมาย ปลายฝัน ในวันหา
มิพบพา ผลักฝัน ไหวหวั่นเพิ่ม
เอาสร้อยสาย ระบายสี มีรักเจิม
ด้วยดอกรัก ห้อยเสริม ใจเริ่มบาน...
...สวมสร้อยรัก..ษาใจ ในคราหมอง
ถึงวันไม่ อยากครอง คืนน้องผ่าน
เผื่อวันใด พี่ฝัน ปั่นป่วนนาน
ให้ยืมแขวน ริมด้าน ม่านดวงใจ...
รัตนาวดี
หม่นหมองพัก ปล่อยวาง รักห่างเหิน
ทิ้งใจล้า พาจาก มิอยากเพลิน
รักมาผุด บังเอิญ ต้องเขินอาย...
...ไยต้องหลบ หลีกสร้าง ทางป่วยจิต
ไยต้องปิด ด้วยเศร้า แทนเป้าหมาย
ลองสวมสร้อย รักสวย อาจช่วยคลาย
น้องถักร้อย ถ้อยคล้าย ลายรักเติม...
...หากจุดหมาย ปลายฝัน ในวันหา
มิพบพา ผลักฝัน ไหวหวั่นเพิ่ม
เอาสร้อยสาย ระบายสี มีรักเจิม
ด้วยดอกรัก ห้อยเสริม ใจเริ่มบาน...
...สวมสร้อยรัก..ษาใจ ในคราหมอง
ถึงวันไม่ อยากครอง คืนน้องผ่าน
เผื่อวันใด พี่ฝัน ปั่นป่วนนาน
ให้ยืมแขวน ริมด้าน ม่านดวงใจ...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
