ไม่ต้องสนหรอกนะ ไม่ต้องสน
ถ้าเกินทน ฉันพร้อมไปให้ไกลหน้า
ความสงสารเห็นใจ ไม่ต้องให้มา
เก็บมันไว้ดีกว่า ฉันไม่ต้องการ
เมื่อฉันเลือกที่จะรักเธอเอง
เศร้าบรรเลงเอาไว้ไร้ใครหาร
ไม่เรียกร้อง ฟ้องใจให้รำคาญ
สิทธิ์ของฉัน จะร้าวรานเพียงลำพัง
Design with love”
รักอยู่ในมุมมืดวืดกับผล
น้ำตาหล่นลอบแซมสองแก้มปลั่ง
ตื่นก็ซมซึมซับกับภวังค์
อดีตรั้งความคิดล่องติดตาม
โลกของคนอับเฉาไร้เงารัก
จึงจมปลักบางครั้งคลั่งบุ่มบ่าม
สิทธิ์ของคนแอบภักดิ์ไฟรักลาม
ร่างนิยามเพ้อฝันอันโง่งม..
ระนาดเอก
น้ำตาหล่นลอบแซมสองแก้มปลั่ง
ตื่นก็ซมซึมซับกับภวังค์
อดีตรั้งความคิดล่องติดตาม
โลกของคนอับเฉาไร้เงารัก
จึงจมปลักบางครั้งคลั่งบุ่มบ่าม
สิทธิ์ของคนแอบภักดิ์ไฟรักลาม
ร่างนิยามเพ้อฝันอันโง่งม..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
