วอนลม ฝากรัก
วอนลมจ๋า อย่าหอบ รักสุดกู่
ขอมาอยู่ ไกล้ไกล้ ได้ไหมหนา
ข้าว้าเหวี่ยว เกี่ยวใจ ใยไม่มา
จงเมตตา ปราณี อย่าหนีไป
ทุกวันคืน ชื่นสุข อยู่ทุกเมื่อ
อย่าได้เบื่อ พัดหนี ลี้ไปไหน
จงพัดเรียง เคียงอยู่ คู่ดวงใจ
นานเท่าใด ให้สม ลมนำพา....
หนามเตย
ขอมาอยู่ ไกล้ไกล้ ได้ไหมหนา
ข้าว้าเหวี่ยว เกี่ยวใจ ใยไม่มา
จงเมตตา ปราณี อย่าหนีไป
ทุกวันคืน ชื่นสุข อยู่ทุกเมื่อ
อย่าได้เบื่อ พัดหนี ลี้ไปไหน
จงพัดเรียง เคียงอยู่ คู่ดวงใจ
นานเท่าใด ให้สม ลมนำพา....
หนามเตย
ลมได้ยิน คำครวญ ชวนหวั่นไหว
ใครหนอใคร ร้องร่ำ เฝ้าพร่ำหา
ให้ลมช่วย หอบนำ คำรักมา
เพื่อเป็นยาคราหม่น ให้คนคอย
ลมเจ้าเอย เคยไหม จะให้สม
พารักพรม ห่มให้ คลายเหงาหงอย
คนที่รอ ท้อนัก กลัวรักกลอย
ช่วยสักหน่อย เถิดลม..ใหสมใจ...
"สุนันยา"