หากแบ่งใจได้แล้วนะแก้วพี่
ครึ่งใจนี้พลีมอบปลอบไฉน
มิให้ทรวงหน่วงช้ำระกำใน
เปลี่ยวฤทัยไร้คู่อยู่เดียวดาย
จะเคียงน้องสองกรแล้วอ้อนออด
เพ้อพร่ำพลอดกอดนางมิห่างหาย
จะเชยชิดสนิทน้องทั้งสองกาย
รักเทถ่ายย้ายมาซ้ายขวาพลัน
แต่ขวัญเอยเคยคิดสักนิดไหม?
อันวิสัยใจจิตไม่บิดผัน
หากเปลี่ยนแปรแลลับเหมือนสับกัน
จะโจษจันฉันแจ้งลับให้อับอาย...
" บูรพ์ "