แก้วน้ำใส ใบสวย เต็มด้วยน้ำ
เฝ้าเติมซ้ำ ท่วมท้น ก็ล้นเอ่อ
มิเก็บกัก ภายใน ปล่อยไหลเบลอ
ยังละเมอ เติมไป ไหลเหมือนเดิม
คล้ายใจเธอ มีรัก อยู่มากเหลือ
แม้จะเจือ ลงไป เพิ่มใส่เสริม
ก็มิอาจ อยู่ได้ ถึงใฝ่เติม
คงมิเพิ่ม ให้นึก รู้สึกมี
มิมีค่า อันใด แม้ใจรัก
ถึงมอบภักดิ์ มั่นนัก รักล้นปรี่
แต่ใจเธอ มิซับ รับใยดี
รักฉันที่ มอบให้ เธอไม่เอา
เฝ้าเติมซ้ำ ท่วมท้น ก็ล้นเอ่อ
มิเก็บกัก ภายใน ปล่อยไหลเบลอ
ยังละเมอ เติมไป ไหลเหมือนเดิม
คล้ายใจเธอ มีรัก อยู่มากเหลือ
แม้จะเจือ ลงไป เพิ่มใส่เสริม
ก็มิอาจ อยู่ได้ ถึงใฝ่เติม
คงมิเพิ่ม ให้นึก รู้สึกมี
มิมีค่า อันใด แม้ใจรัก
ถึงมอบภักดิ์ มั่นนัก รักล้นปรี่
แต่ใจเธอ มิซับ รับใยดี
รักฉันที่ มอบให้ เธอไม่เอา
"ดิน"