มองโขดหิน เรียงราย ริมชายหาด
คลื่นซัดสาด โขดหิน ไม่สิ้นเสียง
เคยมีเขา ร่วมอยู่ เป็นคู่เคียง
นั่งฟังเสียง คลื่นสาด ซัดหาดทราย
พบกับเขา ที่หัวหิน ถิ่นรักหวาน
เราพึ่งผ่าน ความรัก หักสลาย
เมื่อพบเขา ความเศร้า เราก็คลาย
เขาเป็นชาย ในฝัน มั่นหมายปอง
แต่ความรัก กลับกลายเป็น ลำเค็ญรัก
อุปสรรค กั้นกลาง หว่างเราสอง
เพราะความจน ไม่ควรอยู่ เป็นคู่ครอง
ญาติพี่น้อง เขาขัดขวาง รักร้างรา
สงสารใจ ของเรา ให้เขาพลอด
ให้เขากอด จนหนำใจ ไฟตัณหา
เสร็จแล้วทิ้ง ให้ต้อง นองน้ำตา
ในอุรา รักเขา เท่าชีวัน
ไม่เคยโกรธ โทษเขา เพราะเราผิด
ที่ไปคิด รักเขา เฝ้าใฝ่ฝัน
จึงหลวมตัว หลวมใจ ยั้งไม่ทัน
รักมาพลัน สิ้นสวาท เราพลาดพลั้ง
ฉันผ่านมา ที่หัวหิน ถิ่นรักเก่า
โอ้รักเรา ไม่เคยสม อารมณ์หวัง
ต้องอยู่เดียว เปลี่ยวเหงา เศร้าลำพัง
อยากจะฝัง ฝากร่าง กลางทะเล
ชลนา ทิชากร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
