ชื่อบทกลอน : พระคุณแม่หาใดอื่นเปรียบ
ชื่อผู้แต่ง : พิมพ์วาส
พระคุณแม่ยิ่งใหญ่กว้างไพศาล
ยิ่งกว่าพสุธารโอฬารไหน
พระคุณแม่ลูกตรึกระลึกไว้
ยิ่งกว่าคีรีใดในโลกา
พระคุณแม่มากแม้นแทนมิหมด
ยิ่งกว่าดาราบถอ้อมโอบหล้า
พระคุณแม่อบอุ่นละมุนชีวา
ยิ่งกว่าดวงอาภาเจิดจ้ารอง
พระคุณแม่งดงามพิรามแพร้ว
ยิ่งกว่าแก้วแพรวพราวอะคร้าวส่อง
พระคุณแม่จรุงฟุ้งใยยอง
ยิ่งกว่าท้องทุ่งผกาพวงมาลี
พระคุณแม่ผ่องเย็นงามเด่นชัด
ยิ่งกว่าจันทร์จรัสเฉิดฉายสี
พระคุณแม่เย็นฉ่ำพรมพรำฤดี
ยิ่งกว่าพิรุณปรี่วารีกระเซ็น
พระคุณแม่งดงามพิรามผุด
ยิ่งกว่าดงโกมุทพิสุทธิ์เห็น
พระคุณแม่โอบเอื้อดั่งฝนเย็น
ยิ่งกว่าเพ็ญเด่นคว้างกลางโพยม
ผู้ไกวเปลเห่กล่อมจากอ้อมอก
คอยปักปกป้องกันอันตรายโถม
มือละมุนอุ่นไอจากใจโลม
คอยประโคมโอมอุ้มคอยคุ้มกัน
น้ำจากอกตกถึงท้องตระกองลูก
สายใยรักพันผูกคอยปลูกมั่น
ความโอบอ้อมอารีล้นปรี่อัน-
เปรียบมิได้เลยนั้นผูกพันจริง
ทั้งเก้าเดือนเคลื่อนกายให้ลำบาก
เวลากินแสนยากลำบากยิ่ง
จะนอนนั่งตั้งครรภ์พลันประวิง
แม่ยอมทิ้งความสบายเพื่อลูกรัก
ความรักแม่แท้ใหญ่กว่าใดอื่น
ท่วมท้นหมื่นแสนล้านเกินประจักษ์
คอยปลอบโยนลูกแนบแอบ, พิงพัก
ไม่เคยให้ลูกหนักเหนื่อยเมื่อยกาย
ผู้เป็นคนยอมทำทุกทุกอย่าง
เพื่อนจะสร้างลูกรักไปสู่สาย-
ความฝันที่แสนเลิศบรรเจิดพราย
สุขสบายกว่าแม่, แลเลี้ยงดู
จึงคอยเฝ้าอบรมบ่มนิสัย
ให้ลูกได้เป็นคนดีที่ทน, สู้
กับความยากลำบากท่วมอณู
เป็นวิญญูผู้สำเร็จรู้ถึงแกน
ดั่งที่แม่คอยพร่ำถ้อยคำสอน
ดั่งที่แม่เคยป้อนด้วยหวงแหน
ลูกขอตรึงระลึกในใจแน่น
จะเป็นคนดีของแผ่นดินแดนไทย...
["สังคมนี้หาคนดียากนัก ลูกนั้นจักเป็นคนดีคนหนึ่งเอง"]
ชื่อผู้แต่ง : พิมพ์วาส
พระคุณแม่ยิ่งใหญ่กว้างไพศาล
ยิ่งกว่าพสุธารโอฬารไหน
พระคุณแม่ลูกตรึกระลึกไว้
ยิ่งกว่าคีรีใดในโลกา
พระคุณแม่มากแม้นแทนมิหมด
ยิ่งกว่าดาราบถอ้อมโอบหล้า
พระคุณแม่อบอุ่นละมุนชีวา
ยิ่งกว่าดวงอาภาเจิดจ้ารอง
พระคุณแม่งดงามพิรามแพร้ว
ยิ่งกว่าแก้วแพรวพราวอะคร้าวส่อง
พระคุณแม่จรุงฟุ้งใยยอง
ยิ่งกว่าท้องทุ่งผกาพวงมาลี
พระคุณแม่ผ่องเย็นงามเด่นชัด
ยิ่งกว่าจันทร์จรัสเฉิดฉายสี
พระคุณแม่เย็นฉ่ำพรมพรำฤดี
ยิ่งกว่าพิรุณปรี่วารีกระเซ็น
พระคุณแม่งดงามพิรามผุด
ยิ่งกว่าดงโกมุทพิสุทธิ์เห็น
พระคุณแม่โอบเอื้อดั่งฝนเย็น
ยิ่งกว่าเพ็ญเด่นคว้างกลางโพยม
ผู้ไกวเปลเห่กล่อมจากอ้อมอก
คอยปักปกป้องกันอันตรายโถม
มือละมุนอุ่นไอจากใจโลม
คอยประโคมโอมอุ้มคอยคุ้มกัน
น้ำจากอกตกถึงท้องตระกองลูก
สายใยรักพันผูกคอยปลูกมั่น
ความโอบอ้อมอารีล้นปรี่อัน-
เปรียบมิได้เลยนั้นผูกพันจริง
ทั้งเก้าเดือนเคลื่อนกายให้ลำบาก
เวลากินแสนยากลำบากยิ่ง
จะนอนนั่งตั้งครรภ์พลันประวิง
แม่ยอมทิ้งความสบายเพื่อลูกรัก
ความรักแม่แท้ใหญ่กว่าใดอื่น
ท่วมท้นหมื่นแสนล้านเกินประจักษ์
คอยปลอบโยนลูกแนบแอบ, พิงพัก
ไม่เคยให้ลูกหนักเหนื่อยเมื่อยกาย
ผู้เป็นคนยอมทำทุกทุกอย่าง
เพื่อนจะสร้างลูกรักไปสู่สาย-
ความฝันที่แสนเลิศบรรเจิดพราย
สุขสบายกว่าแม่, แลเลี้ยงดู
จึงคอยเฝ้าอบรมบ่มนิสัย
ให้ลูกได้เป็นคนดีที่ทน, สู้
กับความยากลำบากท่วมอณู
เป็นวิญญูผู้สำเร็จรู้ถึงแกน
ดั่งที่แม่คอยพร่ำถ้อยคำสอน
ดั่งที่แม่เคยป้อนด้วยหวงแหน
ลูกขอตรึงระลึกในใจแน่น
จะเป็นคนดีของแผ่นดินแดนไทย...
["สังคมนี้หาคนดียากนัก ลูกนั้นจักเป็นคนดีคนหนึ่งเอง"]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
