ฟ้ายามนี้มืดหม่นดั่งคนเศร้า
จงทนเอาอีกหน่อยจะค่อยหาย
ฟ้าหลังฝนใสสว่างจนพร่างพราย
ความหม่นคลายหายเศร้าค่อยเบาบาง
ชีวิตคนก็เป็นเช่นนี้หนอ
อย่าทดท้ออยู่เลยเพียงเอ่ยอ้าง
ทนอีกนิดเดี๋ยวก็เย็นพบเส้นทาง
แล้วยืดร่างยิ้มสู้ให้รู้ดี
“ไพร พนาวัลย์”
จงทนเอาอีกหน่อยจะค่อยหาย
ฟ้าหลังฝนใสสว่างจนพร่างพราย
ความหม่นคลายหายเศร้าค่อยเบาบาง
ชีวิตคนก็เป็นเช่นนี้หนอ
อย่าทดท้ออยู่เลยเพียงเอ่ยอ้าง
ทนอีกนิดเดี๋ยวก็เย็นพบเส้นทาง
แล้วยืดร่างยิ้มสู้ให้รู้ดี
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
