นี่คือวัน สำคัญ อันยิ่งใหญ่
ที่คนไทย ให้หวน ชวนระลึก
ยี่สิบเก้า กรกฎา พารู้สึก
วันสำนึก ตรึกค่า ภาษาไทย
ด้วยโชคดี มีภาษา มาขีดเขียน
ได้เล่าเรียน เพียรอ่าน นานแค่ไหน
บทท่องจำ คำขาน สำราญใจ
รักษาไว้ ภาษาเรา ได้เล่าความ
เริ่มต้นจาก ก.เอ๋ย เจ้า ก.ไก่
แล้ว ข.ไข่ ไล่ติด คิดคำถาม
เปล่งเสียงดัง ไก่หรือไข่ ไหนเกิดตาม
ในทุกยาม หวามถวิล กลิ่นอักษรา
วรรณยุกต์ใส่ ไล่เรียง เสียงไพเราะ
ฟังเสนาะ สุขสันต์ ช่างหรรษา
มีสูงต่ำ ยาวสั้น จำนรรจา
เปล่งออกมา ดั่งเพลง บรรเลงใจ
ภาษาพูด ภาษาเขียน เรียนแยกออก
คำที่งอก คำที่หด เขียนกฎให้
มีคำเป็น เห็นคำตาย สบายใจ
หยิบมาใช้ ไม่ยุ่งกัน จนฉันเพลิน
ได้เขียนกลอน ย้อนเวลา ภาษาช่วย
เสริมไว้ด้วย อรรถรส หมดเก้อเขิน
เขียนอ้อนนาง วางท่า กล้าเผชิญ
ถ้าบังเอิญ เห็นตัว หม่นมัวใจ....
นี่แหละคือ ภาษา ที่ข้าฯ รัก
ข้าฯ รู้จัก แต่แรกเกิด เปิดโลกใส
ส่งภาษา บอกว่า ข้าฯ เป็นใคร
ภาษาไทย คือภาษา ค่าควรเมือง
ที่คนไทย ให้หวน ชวนระลึก
ยี่สิบเก้า กรกฎา พารู้สึก
วันสำนึก ตรึกค่า ภาษาไทย
ด้วยโชคดี มีภาษา มาขีดเขียน
ได้เล่าเรียน เพียรอ่าน นานแค่ไหน
บทท่องจำ คำขาน สำราญใจ
รักษาไว้ ภาษาเรา ได้เล่าความ
เริ่มต้นจาก ก.เอ๋ย เจ้า ก.ไก่
แล้ว ข.ไข่ ไล่ติด คิดคำถาม
เปล่งเสียงดัง ไก่หรือไข่ ไหนเกิดตาม
ในทุกยาม หวามถวิล กลิ่นอักษรา
วรรณยุกต์ใส่ ไล่เรียง เสียงไพเราะ
ฟังเสนาะ สุขสันต์ ช่างหรรษา
มีสูงต่ำ ยาวสั้น จำนรรจา
เปล่งออกมา ดั่งเพลง บรรเลงใจ
ภาษาพูด ภาษาเขียน เรียนแยกออก
คำที่งอก คำที่หด เขียนกฎให้
มีคำเป็น เห็นคำตาย สบายใจ
หยิบมาใช้ ไม่ยุ่งกัน จนฉันเพลิน
ได้เขียนกลอน ย้อนเวลา ภาษาช่วย
เสริมไว้ด้วย อรรถรส หมดเก้อเขิน
เขียนอ้อนนาง วางท่า กล้าเผชิญ
ถ้าบังเอิญ เห็นตัว หม่นมัวใจ....
นี่แหละคือ ภาษา ที่ข้าฯ รัก
ข้าฯ รู้จัก แต่แรกเกิด เปิดโลกใส
ส่งภาษา บอกว่า ข้าฯ เป็นใคร
ภาษาไทย คือภาษา ค่าควรเมือง
"บ้านริมโขง"