ถึงหนีรักไปได้แห่งใดพ้น
หนีใจตนไปได้แห่งใดหรือ
เมื่อสร้างรักอนรรฆค่ามากับมือ
จะแกล้งยื้อกลับไปไม่เสียดาย
ถามใจตัวดูก่อนว่าอ่อนไหว
หรือว่าใจแข็งพร้อมยอมสลาย
ผิวเผินอาจแข็งกล้ากว่าผู้ชาย
ลึกลึกอาจไม่ง่ายอย่างที่คิด
ก็รู้ดีที่ตัวนี้ชั่วฉล
จึงเป็นผลจากวจีที่ผิดผิด
สุดอัดอั้นกลั้นเจ็บเก็บไว้มิด
พลั้งชนิดยากอภัยไม่ระวัง
ยามรักพรากอยากให้โลกหมุนกลับ
เพื่อยิ้มรับสุขล้นแต่หนหลัง
ลืมไปว่ารักนี้ไม่จีรัง
จนกระทั่งความเหงาเข้ามาเยือน
ทุกทุกสิ่งวนเวียนเปลี่ยนแปรได้
รักจึงไม่เหลือแม้แค่เพียงเพื่อน
ดอกไม้หรือจะบานนานเป็นเดือน
กลีบโรยเกลื่อนถูกย่ำทำรังแก
เธอดับไฟรักให้ไฟสิ้นเชื้อ
ฉันสิเหลือรักเข้มเต็มกระแส
ขอเก็บในตู้ใจใส่กุญแจ
ชื่นชมแต่ผู้เดียวยามเปลี่ยวใจ
ดาว อาชาไนย
หนีใจตนไปได้แห่งใดหรือ
เมื่อสร้างรักอนรรฆค่ามากับมือ
จะแกล้งยื้อกลับไปไม่เสียดาย
ถามใจตัวดูก่อนว่าอ่อนไหว
หรือว่าใจแข็งพร้อมยอมสลาย
ผิวเผินอาจแข็งกล้ากว่าผู้ชาย
ลึกลึกอาจไม่ง่ายอย่างที่คิด
ก็รู้ดีที่ตัวนี้ชั่วฉล
จึงเป็นผลจากวจีที่ผิดผิด
สุดอัดอั้นกลั้นเจ็บเก็บไว้มิด
พลั้งชนิดยากอภัยไม่ระวัง
ยามรักพรากอยากให้โลกหมุนกลับ
เพื่อยิ้มรับสุขล้นแต่หนหลัง
ลืมไปว่ารักนี้ไม่จีรัง
จนกระทั่งความเหงาเข้ามาเยือน
ทุกทุกสิ่งวนเวียนเปลี่ยนแปรได้
รักจึงไม่เหลือแม้แค่เพียงเพื่อน
ดอกไม้หรือจะบานนานเป็นเดือน
กลีบโรยเกลื่อนถูกย่ำทำรังแก
เธอดับไฟรักให้ไฟสิ้นเชื้อ
ฉันสิเหลือรักเข้มเต็มกระแส
ขอเก็บในตู้ใจใส่กุญแจ
ชื่นชมแต่ผู้เดียวยามเปลี่ยวใจ
ดาว อาชาไนย
ที่ต้องหนี ตีจาก ชายมากรัก
อกแทบหัก รักลวง กลวงไม่ไหว
หากไปเป็น สำรอง ของผู้ใด
สงสารใจ แต่จำกัด ต้องตัดตอน
ขืนคาราคาซัง รังแต่เจ็บ
แผลอักเสบ ช้ำหนอง พองพุก่อน
ยากรักษา ข้างใน ดั่งไฟฟอน
ลุกเร้าร้อน อาจแย่ ดวงแดตรม
จึงเก็บงำ จำไว้ อย่าให้พลาด
จักขยาด พลาดพลั้ง นั่งขื่นขม
ดอกรักเหี่ยว แห้งกรัง ฝังติดตม
ปลิวตามลม บางเบา เศร้าเดียวดาย