. . .บ า ง ที . . .
ชีวิตที่มี....ก็เหมือนไร้ความหมาย
ได้แต่ปล่อยให้สายฝนกระทบกาย
ในค่ำคืนสุดท้ายของความหวัง
. . . เ ห ง า. . .
จมอยู่กับความว่างเปล่าในบางครั้ง
...ยอมรับชะตา...ก้มหน้าเพียงลำพัง
ปล่อยให้ความหลัง...ประเดประดังเข้ามา
. . . อ้ า ง ว้ า ง . . .
ระหว่างทาง...ที่ต้องเดินไปข้างหน้า
ต้องเลือกทางไหน...ในค่ำคืนที่ไร้แสงจันทรา
ไม่อยากมองฟ้า...ฉันคงเหนื่อยและล้าเกินไป
เอ-มิ-กา
ชีวิตที่มี....ก็เหมือนไร้ความหมาย
ได้แต่ปล่อยให้สายฝนกระทบกาย
ในค่ำคืนสุดท้ายของความหวัง
. . . เ ห ง า. . .
จมอยู่กับความว่างเปล่าในบางครั้ง
...ยอมรับชะตา...ก้มหน้าเพียงลำพัง
ปล่อยให้ความหลัง...ประเดประดังเข้ามา
. . . อ้ า ง ว้ า ง . . .
ระหว่างทาง...ที่ต้องเดินไปข้างหน้า
ต้องเลือกทางไหน...ในค่ำคืนที่ไร้แสงจันทรา
ไม่อยากมองฟ้า...ฉันคงเหนื่อยและล้าเกินไป
เอ-มิ-กา