เอ่อ.....สินสอดสินทรัพย์ช่างคับขัน
ด้วยไร่มันสำปะหลังเจ๊งพังเฉย
จะปลูกอ้อยคอยขายวอดวายเลย
ด้วยโดนเย้ยจากผองเพลี้ยกัดเลียใบ
หันมาทำกระชังขังปลาดุก
ฝนตกชุกแหวกว่ายหายไปไหน
อ้อยังหรอกยังตรากตรำเพื่อทรามวัย
ตั้งหลักใหม่เพาะเห็ดฟางสร้างโรงดิน
กลับมีเป็ดเล็ดมาสี่ห้าฝูง
ชูคอสูงก๊าบก๊าบงาบไปสิ้น
พี่ยอดชายใจใหญ่ไร้รวยริน
ปลูกกระถินขายตลาดมัดละร้อย
แต่ลูกค้าหน้าเลือดน่าเกลียดมาก
คอยต่อจากหลักร้อยเหลือนิดหน่อย
เพียงสิบบาทขาดใจน่าใจน้อย
ยืนละห้อยขายเที่ยวเดียวแล้วเหี่ยวเลย
นี่แหละหนาแก้วตาพี่ยาเศร้า
สินสอดเราลดบ้างนงรามเอ๋ย
แม้ความรักพี่มีเหมือนที่เคย
ฝากบอกแม่แต่เขยขาดสตางค์
ด้วยไร่มันสำปะหลังเจ๊งพังเฉย
จะปลูกอ้อยคอยขายวอดวายเลย
ด้วยโดนเย้ยจากผองเพลี้ยกัดเลียใบ
หันมาทำกระชังขังปลาดุก
ฝนตกชุกแหวกว่ายหายไปไหน
อ้อยังหรอกยังตรากตรำเพื่อทรามวัย
ตั้งหลักใหม่เพาะเห็ดฟางสร้างโรงดิน
กลับมีเป็ดเล็ดมาสี่ห้าฝูง
ชูคอสูงก๊าบก๊าบงาบไปสิ้น
พี่ยอดชายใจใหญ่ไร้รวยริน
ปลูกกระถินขายตลาดมัดละร้อย
แต่ลูกค้าหน้าเลือดน่าเกลียดมาก
คอยต่อจากหลักร้อยเหลือนิดหน่อย
เพียงสิบบาทขาดใจน่าใจน้อย
ยืนละห้อยขายเที่ยวเดียวแล้วเหี่ยวเลย
นี่แหละหนาแก้วตาพี่ยาเศร้า
สินสอดเราลดบ้างนงรามเอ๋ย
แม้ความรักพี่มีเหมือนที่เคย
ฝากบอกแม่แต่เขยขาดสตางค์
ช่างขยัน จริงพี่ มีอีกไหม
ทั้งนาไร่ เลี้ยงเป็ด เห็ดไม่ห่าง
ปลูกกระถิน ริมรั้ว ชัวร์น้องนาง
มันเป็นลาง บอกเหตุ และเภทภัย
เลี้ยงปลาดุก ไม่หนุก หรอกนะพี่
เลี้ยงไอ้ซ่อน คงดี ที่ตัวใหญ่
ขายตลาด โลสองร้อย พลอยเก็บไว้
สินสอดใหม่ ได้แน่ แค่ไม่นาน
จะขอเป็น แรงใจ ให้พี่สู้
เลี้ยงปลาบู่ ปลานิล ถิ่นอิสาน
เลี้ยงชะโด อกสั่น หวั่นร้าวราน
คิดฟุ้งซ่าน โปรดอภัย ให้น้องที