รัตติกาล มาเยือน เตือนอีกหน
มืดมัวหม่น ฝนฟ้า พาไหวหวั่น
เหตุไฉน ไยเล่า เหงาทุกวัน
จะมีไหม ใครกัน จะหันแล
ยามดึกดื่น เดือนดาว ดูด้อยดับ
เคยระยับ ระยิบพร่าง ข้างไขแข
มาครานี้ มัวหม่น โดนรังแก
หนาวเย็นแท้ ซ้ำกาย ด้วยสายลม
มืดมัวหม่น ฝนฟ้า พาไหวหวั่น
เหตุไฉน ไยเล่า เหงาทุกวัน
จะมีไหม ใครกัน จะหันแล
ยามดึกดื่น เดือนดาว ดูด้อยดับ
เคยระยับ ระยิบพร่าง ข้างไขแข
มาครานี้ มัวหม่น โดนรังแก
หนาวเย็นแท้ ซ้ำกาย ด้วยสายลม
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
