อันความรัก รักมาก ยุ่งยากแย่
รักคนแก่ ยิ่งแย่ แน่อกเอ๋ย
ต้องตามใจ ทุกครั้ง ทั้งก้มเงย
ยาดมเอย พกติดไว้ ให้ทันการ
ขืนขัดใจ มีหวัง นั่งหน้ามืด
พานจืดชืด งกเงิ่น เกินประสาน
คอยประคอง เข่าทรุด ชำรุดนยาน
ผมขาวปาน ดอกอ้อ ท้อฤดี
แถมฟันหัก สะบักหลวม อ่วมจริงหนอ
หน้าย้อยพอ คอย่น จนหน่ายหนี
เสียงแหบพล่า ผวาไหว ในชีวี
กลัวเหลือเกิน คุณพี่ นี้เป็นลม