“สิทธิ์ของ..เธอกับฉัน?”
.............................
ฉันใช้สิทธิ์ขี้ตู่อยู่เงียบเงียบ
ยกเธอเปรียบหงส์ฟ้าค่าเฉิดฉัน
ปลื้มแม้รักอ้างว้างหนทางตัน
ยังยืนยันจงรักแม้หนักใจ
ระนาดเอก
ขอมาตามถามสิทธิ์ความคิดถึง
ปักทรวงซึ้งไม่รู้มาอีท่าไหน
อยู่ดีๆ..ก็ห่วงหาร่ำอาลัย
คิดถึงใครคนนั้นจนงันงก
เฝ้าเก็บงำหัวใจ..ไม่กล้าเอ่ย
สุดจะเผยใจสั่นหวั่นวิตก
ทุกคืนค่ำรอเก้อหลงเพ้อพก
เอ๊ะ !! ตลก..แล้วไงหัวใจเรา
ก็เพราะว่าใจซื่อจึงถือสิทธิ์
เพียงน้อยนิดอย่าหาว่าโง่เขลา
เส้นทางสองห่างไกลไม่เห็นเงา
แต่จะเฝ้าภักดีไม่มีจาง
พี่อยู่ในห้วงคำนึง..เช้าถึงค่ำ
ถ้อยลำนำพี่เวียนวนจนรุ่งสาง
ครั้นหลับตา..คล้ายพระรามหลงตามกวาง
แม้รักห่างเป็นเส้นขนาน....ก็หวานพอ
แซมค่ะ