Re: ถึงไม่ได้อยู่ข้าง ๆ . . . แค่มองเห็นกันบ้างก็ดีแล้ว
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 11:22:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ถึงไม่ได้อยู่ข้าง ๆ . . . แค่มองเห็นกันบ้างก็ดีแล้ว  (อ่าน 15454 ครั้ง)
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« เมื่อ: 26 กรกฎาคม 2012, 10:33:PM »


สาวน้อยเซย์ ฮาโหล   ส่งจูบจ้ะ   เธอนั่นแหละจ้ะ

วันไหนไม่เห็นออนอ่านกลอนเจ้า
มันหงอยเหงาดวงแดสุดแก้ไข
แสนคิดถึงน้องนางยามห่างไกล
ทำยังไงดีน๊า?แทบบ้าบอ แบร่...ๆ

วันไหนเห็นเจ้าออนแอบซ่อนยิ้ม
ใจกระหยิ่มอิ่มอดใจจดจ่อ
เฝ้าติดตามอ่านกลอนฉะอ้อนรอ
แต่ไม่ขอกดคะแนนกลัวแฟนเคือง โกรธว๊อย

กดคะแนนหัวใจให้กับเจ้า
พะวงเฝ้าอ่านกลอนอย่างนอนเนื่อง
กลอนของเจ้าพัวพันอย่างฟันเฟือง
คอยปลดเปลื้องความเศร้าให้เบาบาง  ยิ้มให้จ้ะ

“ไพร พนาวัลย์”




ยินเสียงลุง อ้อนออด แสนพรอดพร่ำ
ใจถลำ หลงคารม ตรมหม่นหมาง
เจอลีลา ลุงไพร ใจเลือนลาง
สุดอ้างว้าง ซวนเซ เหหักลง

ถ้อยสุนทร อ่อนหวาน ซ่านซึ้งนัก
ดวงแดชัก ป่วนปั่น หวั่นลืมหลง
กลัวยิ่งแล้ว ฤทัย ไหวงวยงง
หรือว่าคง โดนของ น้ำนองตา

คุณลุงจ๋า คะแนนใจ ไม่เอานะ
พันนี้จะ ขอแหวน แสนล้ำค่า
สวมนิ้วนาง ข้างซ้าย ได้ไหมนา
รีบตอบมา ด่วนจี๋ นะพี่ชาย
พันทอง


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รัตนาวดี, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, แป้งน้ำ, ไพร พนาวัลย์

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s