สวัสดี . .. ท้องฟ้าคืนหม่น
คืนนี้ครึ้มฟ้าครึ้มฝน . .. พระจันทร์คงอ้างว้าง
อากาศเยียบเย็น ~ คนตายทั้งเป็นน้ำตาเอ่อล้นเป็นทาง
คนเดียวดายกับท้องฟ้าอ้างว้าง . . . ช่างเข้ากันได้ดี
คุณมีความสุขดีไหม?
ส่วนฉัน - - ฟ้ามืดลงทีไร . . ก็ร้องไห้คิดถึงคุณแบบนี้
ที่เคยรับปากก่อนลา ~ ว่าน้ำตาจะไม่มี
มันทำไม่ได้หรอกคนดี
ในเมื่อใจดวงนี้ "ยังรักคุณ"
ให้ฉันตายจากคุณไปเลยดีกว่า-
ที่ต้องหลับทั้งน้ำตา . . . และตื่นขึ้นมาอย่างว้าวุ่น
ทำไม? โชคชะตาไม่ขีดให้ฉันตายจากคุณ
เหตุใดจึงยัดเยียดความโหดร้ายทารุณ . .
. .. ไว้กับคนที่รักและบูชาคุณเรื่อยมา
คืนนี้ . . ท้องฟ้ามืดมนยิ่งนัก
คนขาดคนเคยรัก . .. อ้างว้างนักหนา
คนดี . . ฉันตั้งใจใช้ชีวิตร่วมกับคุณจนแก่ชรา
แต่ฉันคงเหมือนดาวที่ร่วงจากฟากฟ้า . .
. . ไร้หนทางกลับมาส่องแสงที่ใจใคร~*