ดูซิ! ดาวพราวฟ้าระย้าแสง
แวววาวแฝงลาวัณย์ชวนฝันใฝ่
แม้สูงลอยวิบวับระยับไกล
ยังท้าให้เธอจ้องแหงนมองดู
เธอนั่งหม่นหมองใจทำไมหรือ
ควรจะถือความกล้าตั้งหน้าสู้
หากมัวแต่โศกาน้ำตาพรู
ใครจะชูคุณค่าศรัทธาเธอ
โปรยรอยยิ้มเติมหวังอีกครั้งหนึ่ง
ค้นหาซึ่งความหมายเพื่อคลายเก้อ
คงมินานเกินไปต้องได้เจอ
ความเลิศเลอน่ายลหลังฝนโปรย
จงมองดาวบนฟ้าหากว่าท้อ
อย่าตัดพ้อ อ่อนแรง จนแห้งโหย
เธอเคยทอฝันทาบกุหลาบโรย
เขียนกลอนโดยเฉิดฉันงามบรรจง!ฯ
อริญชย์
๒๖/๗/๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
