อ๋อ!รูปนั่น ลูกสาว ราวสามสิบ
แอบไปหยิบ มาลง ให้หลงชื่น
ก็แก่แล้ว แก้ไง ก็ไม่คืน
เมื่อวานซืน ไปฮียัน(ยันฮี) ดันไม่รับ
นึกโมโห มีตังค์ไป ใช้ไม่ได้
หมออะไร หัวร่อกลิ้ง เลย..วิ่งขับ
ทันเมื่อไหร่ ทุบให้ ไม่ต้องนับ
แหม!อาภัพ ขาเรายาว ไม่เท่ากัน
แอบไปหยิบ มาลง ให้หลงชื่น
ก็แก่แล้ว แก้ไง ก็ไม่คืน
เมื่อวานซืน ไปฮียัน(ยันฮี) ดันไม่รับ
นึกโมโห มีตังค์ไป ใช้ไม่ได้
หมออะไร หัวร่อกลิ้ง เลย..วิ่งขับ
ทันเมื่อไหร่ ทุบให้ ไม่ต้องนับ
แหม!อาภัพ ขาเรายาว ไม่เท่ากัน
"ดิน"
คิดว่าเป็นแต่เราเจ้าเป็นด้วย
ที่หยิบฉวยรูปลูกมาปลุกฝัน
เพียงเห็นรูปวางลงพางงงัน
สาว “ดิน”นั้นน่ามองจ้องทั้งปี
จึงเอารูปลูกชายมาฉายบ้าง
แล้วก็อ้างว่าเรา”พี่เปา”นี่
ใครหลงรูปที่วางคลั่งละซี
พ่อตัวดี “แก่แล้ว”นะแก้วตา
“ไพร พนาวัลย์”
ที่หยิบฉวยรูปลูกมาปลุกฝัน
เพียงเห็นรูปวางลงพางงงัน
สาว “ดิน”นั้นน่ามองจ้องทั้งปี
จึงเอารูปลูกชายมาฉายบ้าง
แล้วก็อ้างว่าเรา”พี่เปา”นี่
ใครหลงรูปที่วางคลั่งละซี
พ่อตัวดี “แก่แล้ว”นะแก้วตา
“ไพร พนาวัลย์”