รักก็เหมือน สิ่งของครั้ง เมื่อยังใหม่
น่าสนใจ หลงบ้าเห่อ ไม่เผลอห่าง
เอาใจใส่ คอยเช็ดขัด เฝ้าจัดวาง
ไม่มีทาง ให้ฝุ่นเกาะ ลัดเลาะใจ
ใช้มันไป ยามสมบูรณ์ เพิ่มพูนค่า
แบ่งเวลา เอาใจใส่ ยามไปไหน
ยังแสดง คำรับรอง เจ้าของใจ
ใครต่อใคร ได้ประจักษ์ ว่ารักกัน
เวลาผ่าน ค่ากลับลด จนหมดสิ้น
ฟ้ากับดิน คือความต่าง ช่างห่างฝัน
ไปไม่เป็น รักเริ่มร้าว ถึงคราวตัน
เธอกับฉัน รอวันจบ เลิกคบกัน
เพราะชำรุด รักมันเลือน ไม่เหมือนเก่า
คำว่าเรา แค่อดีต ที่ขีดกั้น
จากวันนี้ หมดไม่เหลือ ยื่นเผื่อทัน
ใจดวงนั้น มันชำรุด ต้องหยุดเดิน
น่าสนใจ หลงบ้าเห่อ ไม่เผลอห่าง
เอาใจใส่ คอยเช็ดขัด เฝ้าจัดวาง
ไม่มีทาง ให้ฝุ่นเกาะ ลัดเลาะใจ
ใช้มันไป ยามสมบูรณ์ เพิ่มพูนค่า
แบ่งเวลา เอาใจใส่ ยามไปไหน
ยังแสดง คำรับรอง เจ้าของใจ
ใครต่อใคร ได้ประจักษ์ ว่ารักกัน
เวลาผ่าน ค่ากลับลด จนหมดสิ้น
ฟ้ากับดิน คือความต่าง ช่างห่างฝัน
ไปไม่เป็น รักเริ่มร้าว ถึงคราวตัน
เธอกับฉัน รอวันจบ เลิกคบกัน
เพราะชำรุด รักมันเลือน ไม่เหมือนเก่า
คำว่าเรา แค่อดีต ที่ขีดกั้น
จากวันนี้ หมดไม่เหลือ ยื่นเผื่อทัน
ใจดวงนั้น มันชำรุด ต้องหยุดเดิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
