Re: ท่วงทำนองของเรื่องเล่า...จากต่างแดน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 12:57:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ท่วงทำนองของเรื่องเล่า...จากต่างแดน  (อ่าน 9798 ครั้ง)
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,104


ทิวาฉาย ณ ปลายผา


« เมื่อ: 26 กรกฎาคม 2012, 09:50:AM »

 
    ท่วงทำนองของเรื่องเล่า...จากต่างแดน
    ฉบับปรับปรุง จาก กระทู้  จุดอิทธิฤทธิ์...แผลงฤทธิ์แล้ว
    เรื่องที่ ๒   เรื่องเล่าจากจีน

                       
                                              แสงสว่างจากเทียนไข

                              
                   
 
                    ฤดูกาลผ่านมาคราหน้าหนาว     มีหญิงสาวโสดสนิทคิดย้ายบ้าน     บ้านหลังใหม่   
        ไม่ไกลสำนักงาน   ห่างจากร้านโชห่วยห้าสิบวา   บ้านของเธออยู่ชิดติดหญิงม่าย   กับลูกชาย
        หนึ่งคนยากจนหนา  เธอไม่คิดสุงสิงหยิ่งเรื่อยมา  ไม่เคยหาไมตรีจากผู้ใด

                    คืนวันหนึ่ง หิมะแรงไฟฟ้าดับ  เธอจึงจับไทเขียนจุดเทียนไข  นึกวิตกอกสั่นหวั่นหวั่นใจ.. 
                    ก๊อก..ก๊อกก๊อก..
                    "เอ๊ะ  เสียงใครเคาะประตู"
                    เธอยืนนิ่งพิงประตูอยากรู้ใคร   คิดในใจ   "เคาะทำไมแสนหนวกหู    มาทำไมเอาอะไร
        จะฟังดู   อีกสักครู่คงจะรู้มาทำไม"

                    "คุณน้าครับ มีเทียนไหมครับน้า"   ยินวาจาเสียงดังดังฟังแจ่มใส
                    "มีไหมครับคุณน้า"
                    "ว่าแล้วไง  จนเหลือใจแค่เทียนก็ไม่มี"   เธองึมงำซ้ำหยามเหยียดรังเกียจนัก
                    ค่อยค่อยผลักบานประตูดูหน้าตี๋   "ถ้าขืนให้คงมาอีกไม่เข้าที  ใครว่าดี"  จึงตอบไปไร้เมตตา
                    "ไม่มีหร็อก ถอยออกไป"  ไล่ให้หนี
                    "โอ๊ะ  พอดี  ผมมีจึงมาหา   แม่เห็นน้าอยู่ลำพังให้นำมา   นี่ครับน้า  ผมเอามาด้วยเต็มใจ"
        เขารีบควักเทียนไขจากอกเสื้อ 
                    "มีเทียนเหลือ  ๒  อัน แบ่งปันให้"
                    ตาสบตาสะท้านจิต   คิดในใจ   "หลงผิดไปมืดบอดตลอดมา"
                                   
                    ตกตะลึงพรึงเพริดเปิดม่านฟ้า   แสงเจิดจ้างามงดหมดกังขา   ทรุดตัวลงโอบกอดทั้งน้ำตา 
         โลกโสภาด้วยน้ำใจยื่นไมตรี   
                                 

                                         ..........................................................

                                            

                                                "จุดอิทธิฤทธิ์คืออะไรในเรื่องนี้
                                                  คือสิ่งที่เจิดจ้าฟ้าหลังฝน
                                                  คือสิ่งที่ต้องการของทุกคน
                                                  คือสิ่งที่หลอมกมลให้งดงาม"

                                                                         
                                                                                  พี.พูนสุข



                                             
       

 
                                                 

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

Prapacarn ❀, รัตนาวดี, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, ..กุสุมา.., บ้านริมโขง, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, ไม่รู้ใจ, blues, บูรพาท่าพระจันทร์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ลมหนาว, มัดตน, พิมพ์วาส, อริญชย์, สุวรรณ, กามนิต

ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15 กุมภาพันธ์ 2018, 07:12:PM โดย พี.พูนสุข » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s