อุทยาน ม่านใจ ฉันใฝ่ฝัน
งามเฉิดฉัน พริ้งพราว ระราวหวาน
ความรักแรก แทรกซึ้ง ตรึงดวงมาน
สุขสราญ สู่สม ภิรมย์ปอง
คือแดนดิน ถิ่นนี้ ที่รอรัก
คือแดนดิน ถิ่นพิทักษ์ จักสนอง
คืออบอวล ป่วนปั่น ครั้นครอบครอง
อยากสนอง แต่ไม่กล้า ชะล่าใจ
เปรียบอุทยาน ขาดสิ้น ถิ่นผีเสื้อ
ยังคลุมเคลือ เจือสวย ด้วยสีใส
แม้ล่อหลอก ภูมริน ยังบินไป
สิ้นเยื่อใย สายสวาท อนาถนัก
จึงตัดใจ ชูช่อ รออีกหน
จักสู้ฝน ทนหนาว ร้าวเสียหนัก
เกสรงาม บายแฉ่ง แต่งแต้มรัก
กลัวเสียหลัก รักคุด สะดุดจัง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
