ขอต่อจากน้องพันฯ
เพียงอาวรณ์ซ่อนไว้มิหน่ายแหนง
เหมือนมดแดงแฝงใฝ่ด้วยใจหวง
ยอมวอดวายกายเนื้อเพื่อผลพวง
สู้พิทักษ์รักษ์มะม่วงดั่งดวงใจ
โอ้อกพี่นี้ก็เป็นเหมือนเช่นนั้น
ได้เพียงแต่แค่ฝันก็สั่นไหว
เห็นลักษณ์ชื่นรื่นรมย์ดีถมไป
แค่คลั่งไคล้ไหลหลงก็คงพอ
จะให้เกินเพลินใจไปกว่านี้
ยากนักที่ฤดีได้เหมือนใจขอ
ด้วยศักดิ์ชั้นนั้นต่ำเหมือนค้ำคอ
หากจะรอคงท้อจินต์ตราบสิ้นลม
เก็บความหวานซ่านซึ้งตราตรึงจิต
ไว้แนบชิดฤทธาพาสุขสม
เหมือนมดแดงแฝงพวงมะม่วงชม
แค่ดอมดมผิวเผินก็เพลินใจ...
" บูรพ์ "