~ปลายฝัน อันอบอุ่น~
ฉันพลีร่าง กลางโลก อันโศกเศร้า
ฉันโง่เขลา เหนื่อยล้า คว้าความหวัง
ฉันหิวโหย โรยแรง แล้งพลัง
ฉันพลาดพลั้ง อ่อนไหว ไร้ศรัทธา
ฉันย่ำเหยียบ เทียบตน เช่นคนชั่ว
ฉันน้อมตัว หัวเตี้ย เลียลูบขา
ฉันแหกกฎ คดขม ข่มบีฑา
ฉันฉุดคร่า ล่าเข่น เพื่อเส้นชัย
ฉันล้างผลาญ หาญห่าม จนทรามเสื่อม
ฉันคอยเอื้อม เงื้อมสรรพ ดับความใคร่
ฉันตาบอด หูดับ เล่นกับไฟ
ฉันมอดไหม้ ใต้แสง แห่งมายา
ฉันรู้ตัว ชั่ว,ร้าย เมื่อสายนัก
ฉันเสียหลัก หลีกลี้ หนีปัญหา
ฉันยากพร้อม ยอมรับ กับชะตา
ฉันชี้ฟ้า ด่าดิน หมิ่นเทพพรหม
ฉันปิดหู ปิดตา ตีหน้าเซ่อ
ฉันเลยเจอ บทเรียน เฆี่ยนสาสม
ฉันมองจิต ติดพ่วง บ่วงโสมม
ฉันเห็นปม ผูกมัด รัดตรึงตน
สุดท้ายฉัน คือคน บันดลจิต
ฉันลิขิต แนวทาง สร้างเหตุผล
ฉันคือเทพ และมาร ที่ดาลดล
ฉันแค่คน หลงจิต ผู้ผิดไป
ใครหรือรู้ ดี,ร้าย ทำนายทุกข์
ฉันมิรู้ ว่าสุขแท้ พอแค่ไหน
ฉันรู้เพียง ชนะ และสะใจ
ฉันต้องได้ ดีเด่น เช่นพวกคุณ
ฉันคือแสง ดวงน้อย คอยความหมาย
ฉันเกิดแก่ เจ็บตาย ว่ายเวียนหมุน
ฉันรอจิต อารี ชี้ทางบุญ
ฉันรออุ่น ไอรัก ชักนำทาง
ฉันเพียงฉาก สุขโศก บนโลกน้อย
ฉันเพียงคอย ยื้อฝัน อันกระจ่าง
ฉันคือใจ ดวงหนึ่ง ซึ่งบอบบาง
ฉันคือร่าง ร่างหนึ่ง ซึ่งอ่อนแอ
หากคุณคือ ผู้ถึง ซึ่งปลายฝัน
หากคุณคือ สัมพันธ์ อันเที่ยงแท้
หากคุณเป็น เพื่อนใจ ไม่เชือนแช
ขอจงแผ่ ใยเยื่อ เอื้อถึงกัน
เราก้าวเดิน เคียงสู้ สู่จุดหมาย
แต่เสียดาย ท้ายสุด ต้องหยุดฝัน
เพราะเราคอย ยื้อแย่ง แข่งประชัน
ลืมสัมพันธ์ หมดค่า น่าเสียดาย
หากคุณลอง มองดู ผู้อ่อนล้า
แล้วจงคว้า มือฉุด สู่จุดหมาย
เพราะเราคือ นักสู้ ลูกผู้ชาย
ผู้ผึ่งผาย ณ.ปลายฝัน อันงดงาม
บอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
