@@@@คะนึงถึงร่ำไป@@@@

ความรักของสองเราเมื่อเก่าก่อน
เคยอาทรผูกพันสุขหรรษา
เฝ้าอิงแอบแนบซบมองสบตา
ซึ้งอุราหวานฉ่ำความสัมพันธ์

เดินเกี่ยวก้อยคอยเรียงยืนเคียงข้าง
บนเส้นทางก้าวไปมิไหวหวั่น
ทุกทิวาราตรีเรามีกัน
รักคงมั่นหวานซึ้งตรึงหทัย

เฝ้าพร่ำพรอดออดอ้อนหนุนนอนตัก
เอื้อนเอ่ยรักคืนดาวพร่างพราวใส
ตาประสานหวานฉ่ำย้ำความนัย
อวลอุ่นไอความรักสลักจินต์

ช่วงเวลาชื่นใจไฉนสั้น
ต้องมีอันเหินห่างจางจบสิ้น
ไกลพลัดพรากจากลาน้ำตาริน
รักพังภินท์สลายกลายผันแปร

แสนปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บสับสน
ดวงกมลเหมือนมีดกรีดเป็นแผล
ทุกวันคืนกลืนกล้ำช้ำดวงแด
เหลือเพียงแค่ภาพเก่าเฝ้าอาวรณ์

สายน้ำไหลไม่ทวนคืนหวนกลับ
วันเวลาล่วงลับมิกลับถอน
รักวันวานผ่านหายเลือนคลายคลอน
หลายฝนร้อนเลยลับมิกลับคืน

รัตติกาลมองดาวพร่างพราวฟ้า
สุดเหว่ว้าอาลัยตรมใจฝืน
ภาพอดีตกรีดย้ำเตือนกล้ำกลืน
เคยชิดชื่นครานั้นฉันและเธอ

ความรักของสองเราครั้งเก่าก่อน
ยังตามหลอนอุรามาเสมอ
ณ มุมเก่าเราพบเคยคบเจอ
ต้องพลั้งเผลอคะนึงถึงร่ำไป