Re: (กลอนสุภาพ) ตัดใจ..

ขอปรับแก้ให้เลยนะครับ เห็นแย้งได้ อย่ากังวล ถามกี่ครั้งก็ยินดีตอบสำหรับผู้ใฝ่รู้
เราทุกคน ควรเรียนรู้ตลอดไป

เห็นพี่อ้อน รักใหม่ ให้ช้ำจิต เห็นพี่ชิด เชยใกล้ ให้คำหวาน
เห็นพี่กอด โลมเล้า เยาวมาลย์ ใจข้าแหลก แตกราน ปานธุลี

ประหนึ่งพี่ ลงมีด กรีดใจข้า ให้ด่าวดิ้น สิ้นชีวา สุดหลีกหนี
กดมีดย้ำ กระหน่ำแยก แหลกชีวี สิ้นปรานี หวังปราณลับ จมดับไป
ฤ ก่อเวร ยิ่งใหญ่ ในชาตินี้ ฤ กรรมมี พัดพา มาแต่ไหน
ฤ เหตุที่ พี่สิ้น ประทับใจ ฤ สมดัง ว่าไว้ น้ำใจชาย
คำบุรุษ สุดล้ำ น้ำตาลหวาน กระซิบหว่าน วาจา คราสมหมาย
เฝ้าพะนอ คลอชม มิรู้วาย สวาทคลาย กลายขม ระทมทรวง
ไม่มีแล้ว ดวงแก้ว สิเน่หา สิ้นวาจา แว่วหวาน สุดแสนหวง
สายสวาท ขาดแล้ว ยังล่อลวง คิดร้อยบ่วง ลวงซ้ำ ให้ช้ำตรม

จำตัดเยื่อ ตัดใย สายสวาท จำตัดขาด จากรัก อันขื่นขม
จำทิ้งความ ทรงจำ คำเล่ห์ลม ขอปลดปม บ่วงรัก แล้วหักใจ

ไม่บ่ายเบือนเลื่อนหน้าหลบหลีกหนี - กำลังถูกลงมีด จะแค่เบือนเลื่อนหน้าหนี ?

พ้อ ๑ ก. พูดต่อว่าด้วยความน้อยใจ, ตัดพ้อ หรือ ตัดพ้อต่อว่า ก็ใช้.
ดังนั้น พ้อ ไม่น่าไปกับ ชม

คลอ [คฺลอ] ก. เคียงคู่กันไปอย่างคู่รักหรืออย่างสนิทสนม