เมื่อเด็กยิ้มที่ไรไร้เดียงสา
ทั้งหน้าตาท่าทางแสนสุขี
ไม่เสแสร้งแกล้งยิ้มทำท่าที
เด็กไม่มีเลสนัยให้ใครดู
ยิ้มก็ยิ้มร้องเป็นร้องฟ้องด้วยภาพ
เห็นก็ทราบความต้องการแสนสวยหรู
ยิ้มให้ผมสักหน่อยคอยรับรู้
ทั้งย่าปู่สอนสั่งไว้ให้จดจำ
เรียนให้เก่งเป็นเจ้าคนเป็นนายคน
จงท่องบ่นพากเพียรเรียนศึกษา
คุณปู่ฮับ..อีกห้าปีขอเวลา
รับรองว่า สำเร็จได้ ดั่งใจปอง
ริน ดอนบูรพา
๒๔ ก.ค. ๕๕