นักศึกษา พลัดหลง เข้าดงป่า
ผืนพนา กว้างนัก พักที่ไหน
บ้านหลังหนึ่ง กลางดง อยู่พงไพร
ขออาศัย สักนิด คิดว่าดี
แล้วเอ่ยออก บอกถาม ตามประสา
ฉันหลงมา อาศัย ได้ไหมนี่
ยินเสียงแว่ว แผ่วมา ตอบพาที
กับฤาษี อีกตน สองคนครอง
ผู้ชรา ทั้งคู่ ดูน่ารัก
ยิ้มทายทัก รับเยือน ขึ้นเรือนสอง
สุขอุรา ยิ่งนัก จักสมปอง
อยู่เที่ยวท่อง ล่องไพร ไม่กลับกรุง
ผืนพนา กว้างนัก พักที่ไหน
บ้านหลังหนึ่ง กลางดง อยู่พงไพร
ขออาศัย สักนิด คิดว่าดี
แล้วเอ่ยออก บอกถาม ตามประสา
ฉันหลงมา อาศัย ได้ไหมนี่
ยินเสียงแว่ว แผ่วมา ตอบพาที
กับฤาษี อีกตน สองคนครอง
ผู้ชรา ทั้งคู่ ดูน่ารัก
ยิ้มทายทัก รับเยือน ขึ้นเรือนสอง
สุขอุรา ยิ่งนัก จักสมปอง
อยู่เที่ยวท่อง ล่องไพร ไม่กลับกรุง
บ้านสวย"ดิน"ขออยู่ด้วยคน(คิดผิดป่าววว ไม่รู้สิ)
"ดิน"
พี่แค่ผู้ อยู่ด้วย ช่วยการกิจ
ไม่มีสิทธิ์ ตอบรับ กับหญิงหยุง
ปู่เข้าป่า หาว่าน ทานบำรุง
สะพายถุง เดินสาย คงหลายวัน
ขอน้องขด ถดถอย ห่างหน่อยนะ
ใจพี่จะ ละลาย มือม้ายสั่น
พูดลำบาก ปากผิด ลิ้นติดพัน
จวนตะวัน ลับฟาก จากนภา
เอาอย่างนี้ ดีไหม ให้นวลน้อง
อยู่ในห้อง พักผ่อน นอนรอท่า
พี่ซุกตัว หัวกระได ไสยนิทรา
เมื่อกลับมา ปู่ริน ตัดสินเอง
รพีกาญจน์ 59