[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[blues]

ในค่ำคืนที่เม็ดฝนหล่นจากฟ้า
มีเพียงฉันนั่งสบตากับความเหงา
ณ ที่นี่กลิ่นความรักกลับบางเบา
คอยรุมเร้า เย้าใจให้ทุกข์ทน

เฝ้าตามหาใครจะมาเติมเต็มให้
กลางค่ำคืนไร้แสงไฟดวงใจหม่น
เฝ้าตามหาด้วยศรัทธาว่ามากล้น
จะต้องค้นพบสักคนในคำนึง

ไม่รู้เธออยู่แห่งไหน โลกใบนี้
ดูกว้างใหญ่เกินกว่าที่จะคาดถึง
ช่วงขณะในระยะของรำพึง
เธอยังเป็นเพียงหนึ่งซึ้งเรื่อยมา

ไม่รู้เธอเป็นอย่างไร ในมองเห็น
อาจเป็นเช่นหมอกควันที่ดูพร่า
เพียงวูบหนึ่งซึ่งหวานไหวในสายตา
กลับพบว่าว่างเปล่าราวสายลม

 
 Design with love”

ในค่ำคืนลมหนาว โบกไสว
เข้าเกาะกุมหัวใจ อย่างสาสม
สะท้อนถึงความเหงา ที่เฝ้าจม
ให้ยากข่มสายตา อันพร่าเลือน

ด้วยความที่ภายใน ใคร่ห่วงหา
กลั่นออกมาเป็นน้ำตา พาเชือดเฉือน
ให้นึกถึงความหลัง ยังคอยเตือน
ว่าเสมือนเธอเป็นแหล่ง แสงแห่งใจ

เหมือนขาดแรงบันดาลใจ ให้ชีวิต
หมดแสงแห่งพรมลิขิต สว่างใส
ที่จะคอยนำทาง อันกว้างไกล
ที่เคยได้กลับมืดมิด และปิดลง

เหมือนท้องฟ้าคืนนภา ในค่ำนี้
ลวงฤดีให้มืดดับ และลับหลง
ไร้หมู่ดาวแสงจันทร์จวน นวลอนงค์
พี่ยังคง เฝ้ารอแสง แหล่งที่มา



bluesky