ครืนครืนน้ำตกต้อง แผ่นหิน
ไหลเอื่อยเฉี่อยลงดิน ชุ่มชื้น
เจ้านกหนึ่งจึงบิน โบยโบก
โผนผกตกคละครื้น ทั่วท้องพนา(๔๓๖)
ใสเย็นแลเด่นน้ำ ในหนอง
ลงเล่นกลับขนพอง ตื่นตั้ง
จำใจจักผยอง คงแย่
ปลิงเกาะจนกระทั้ง วิ่งร้องโวยวาย(๔๓๗)
มองกอกกรกแท้ น่ากลัว
สูงเสียดเกือบท่วมหัว ตรงหน้า
แมลงปอร่อนสลัว ใกล้ค่ำ
ฟ้ามืดมิดสนิทหล้า เร่งเข้ารีบจร(๔๓๘)
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
