อันมนุษย์ สุดดี ที่มีปาก
ล้นหลายหลาก เกลื่อนเมือง เรื่องข่มเหง
นานาจิต คิดมากไป ให้วังเวง
นอนฟังเพลง เบาเบา เคล้าอุรา
ใครจะด่า กับใคร อย่าไปสน
นี่แหละคน ว่าไป ไม่เข้าท่า
ผิดของตัว ไม่เห็น เด่นขึ้นมา
ผิดคนอื่น นั้นหนา มาเต็มตัว
จึงขอเตือน เพื่อนเอ๋ย โปรดเฉยซะ
ขืนไปฉะ จะเศร้า เคล้าปวดหัว
ทำจิตใจ ให้สบาย คลายเมามัว
หากไปมั่ว ยุ่งยาก ลำบากใจ