"ป่วยการ..."
๐
เราเหมือนคนห่างกันนั้นแน่แล้ว
ฉันแน่แน่วเดินห่างอย่างเปิดเผย
เราเหมือนคนห่างไกลไม่คุ้นเคย
ป่วยการเอ่ยฝากลม..จงข่มใจ
"กานต์ฑิตา"
๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๕
เราเหมือนคนห่างกันเพราะฉันรู้
ว่าโฉมตรูอยู่ระยองท้องฟ้าใส
ฉันอยู่กรุงฯยุ่งงานและบ้านไกล
เธอมิให้ค่ารถจึงอดเจอ
อยากจะบอกทุกทีที่คิดถึง
จำต้องอึ้งด้วยสตางค์จางเสมอ
เบอร์บัญชีเคยให้ไว้ที่เธอ
ช่วยปรนเปรอโอนสตางค์อย่างที่เคย..
ระนาดเอก
ปล.ขอต่อในแนวขำๆบ้างนะจร๊า..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
