ยินปู่ริน ตัดพ้อ ท้อรันทด
แสนสลด หดใจ ให้ไหลหลง
จะหนีไป อยู่ป่า อย่าพึ่งปลง
นวลอนงค์ ยังรัก ปักฤดี
อยากไปอยู่ ชุมพร มาอ้อนขอ
คุณปู่หนอ ว่าไง ไวด่วนจี๋
ให้เบอร์โทร หลังไมค์ อย่ารอรี
แล้วพรุ่งนี้ ขึ้นรถไฟ ไปเร็วพลัน
ด้วยเป็นห่วง ปู่ริน กินไม่ได้
ทำอย่างไร ดีเล่า เศร้าโศกศัลย์
รอก่อนนะ คุณปู่ รอหนูพัน
พรุ่งนี้เย็น เจอกัน พันรีบไป