ภูตพรายรำพัน
"อาทิตย์ลับ........ลงเขาแล้ว
วิหคแจ้ว..........ส่งเสียงสั่ง
กระพือวับ.........บินกลับรัง
สู่นิทรา...........ในราตรี
เงียบสงบ........กลางขุนเขา
ลมแผ่วเบา......พัดยามนี้
มืดเงาไม้........ในพงพี
คล้ายบรรเลง....วังเวงมา
เสียงซอกแซก...วิ่งแหวกผ่าน
คล้ายต้องการ....ทดลองว่า
ใครมาเดิน........เที่ยวพนา
จิตใจนั้น..........ต้องมั่นคง
เพราะยิ่งความ....มืดครอบงำ
เสียงสูงต่ำ........ต่างดังส่ง
อาจทำให้.........ลืมไม่ลง
ขนชูชัน...........ด้วยหวั่นกลัว
นกอาจร้อง........ทำนองแปลก
ให้คนแตก........ตื่นกันทั่ว
ชะนีป่า............ร้องระรัว
ปานว่ากู่...........หาคู่เคียง
เสืออาจร้อง.......ทำนองเล่น
เพื่อให้เด่น........ด้านชื่อเสียง
หรือหมีช้าง........ป่าข้างเคียง
อาจหมายเล่น.....รื้อเต็นท์คน
อยากเอ่ยเอื้อน....ขอเตือนไว้
ว่าผู้ใด............เที่ยวไพรสณฑ์
อย่าปากโป้ง......ทระนงตน
ลบหลู่ค่า..........เจ้าป่าไพร
ควรเข้ามา.........หาความรู้
เพื่อเชิดชู..........ความฝันใฝ่
หากหยามหยัน....อาจบรรลัย
หลงทิศทาง.......แทบปางตาย
จงให้เกียรติ.......สถานที่
จัดปาร์ตี้..........ของกินหลาย
ดื่มเป๊บซี่..........กันมากมาย
ควรแบ่งตู.........บ้างสูเอย!"
อริญชย์
๒๒/๗/๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
