มีบางสิ่ง บางอย่าง คอยขวางกั้น
แต่ใจนั้น มั่นหมาย ดังใฝ่ขอ
ทุกทิวา วาดวาง หวังเคลียคลอ
ไม่เคยท้อ พ้อคำ เพื่อซ้ำเติม
ที่จำต้อง มองผ่าน แม้รานร้าว
ด้วยเรื่องราว ด่างพร้อย เป็นรอยเสริม
ยังรอวัน หันหน้า มาเหมือนเดิม
รอวันเริ่ม ต้นใหม่ ด้วยใจรัก
กราบขอโทษ คนดี ที่จำห่าง
สุดอ้างว้าง หทัย ได้ประจักษ์
ดวงฤดี พลีตอบ มอบความภักดิ์
แต่จำหักใจลา แม้นอาลัย
เราเหมือนคนห่างกัน ในวันนี้
รอวันที่ หวนคืน ยื่นสดใส
สะสางเรื่อง เคืองขุ่น ที่วุ่นใจ
จะกลับไป เคียงขวัญ ขอสัญญา
“สุนันยา”
แต่ใจนั้น มั่นหมาย ดังใฝ่ขอ
ทุกทิวา วาดวาง หวังเคลียคลอ
ไม่เคยท้อ พ้อคำ เพื่อซ้ำเติม
ที่จำต้อง มองผ่าน แม้รานร้าว
ด้วยเรื่องราว ด่างพร้อย เป็นรอยเสริม
ยังรอวัน หันหน้า มาเหมือนเดิม
รอวันเริ่ม ต้นใหม่ ด้วยใจรัก
กราบขอโทษ คนดี ที่จำห่าง
สุดอ้างว้าง หทัย ได้ประจักษ์
ดวงฤดี พลีตอบ มอบความภักดิ์
แต่จำหักใจลา แม้นอาลัย
เราเหมือนคนห่างกัน ในวันนี้
รอวันที่ หวนคืน ยื่นสดใส
สะสางเรื่อง เคืองขุ่น ที่วุ่นใจ
จะกลับไป เคียงขวัญ ขอสัญญา
“สุนันยา”
เมื่อรักลวง ยากทวนลม ช่างขมนัก
ให้ตระหนัก ว่าฤดี นี้ใฝ่หา
ทุกคืนค่ำ หม่นหมอง นองน้ำตา
จึงรู้ว่า พี่ไม่อาจ จะขาดเธอ
เหมือนชีวิต ได้หายไกล ไปกว่าครึ่ง
ยามครั้งหนึ่ง ได้ประจักษ์ มากเสมอ
แม้ความหวัง ยังน้อย จะคอยเจอ
เหลือแค่เพ้อ ในรักเธอ แต่ผู้เดียว
สุดอนาถ บาดใจ ในรักขม
ให้ตรอมตรม ในฤดี มิเฉลียว
เพราะวางใจ ในรัก จักกลมเกลียว
ที่ยึดเหนี่ยว สองเรา ให้เข้าใจ
เมื่อเวลา พาใจเธอ เพ้อห่างหาย
กับอีกชาย คือเพื่อน ไร้เงื่อนไข
ก็ไม่รู้ จะโทษ หรือโกรธใคร
คงทำได้ ก็แค่มอง ตรองตัวเอง
bluesky
ให้ตระหนัก ว่าฤดี นี้ใฝ่หา
ทุกคืนค่ำ หม่นหมอง นองน้ำตา
จึงรู้ว่า พี่ไม่อาจ จะขาดเธอ
เหมือนชีวิต ได้หายไกล ไปกว่าครึ่ง
ยามครั้งหนึ่ง ได้ประจักษ์ มากเสมอ
แม้ความหวัง ยังน้อย จะคอยเจอ
เหลือแค่เพ้อ ในรักเธอ แต่ผู้เดียว
สุดอนาถ บาดใจ ในรักขม
ให้ตรอมตรม ในฤดี มิเฉลียว
เพราะวางใจ ในรัก จักกลมเกลียว
ที่ยึดเหนี่ยว สองเรา ให้เข้าใจ
เมื่อเวลา พาใจเธอ เพ้อห่างหาย
กับอีกชาย คือเพื่อน ไร้เงื่อนไข
ก็ไม่รู้ จะโทษ หรือโกรธใคร
คงทำได้ ก็แค่มอง ตรองตัวเอง
bluesky