อดีตครั้งยังเล็กเป็นเด็กน้อย
ทุยเจ้าลอยข้ามคลองข้ามสองฝั่ง
ต้องรีบปีนขี่ทุยลุยระวัง
พวกเรานั่งหลังทุยลุยข้ามคลอง
สนุกนักรักบ้านนาเมื่อคราเด็ก
แม้ยังเล็กจำมั่นวันไร้หมอง
ช่างสนุกสุขล้ำแม้น้ำนอง
ก็ยังปองเล่นน้ำจนค่ำเย็น
ไปเลี้ยงควายท้ายทุ่งไม่ยุ่งยาก
สนุกมากหัวใจไม่ทุกข์เข็ญ
แม้จะจนข้นแค้นแสนลำเค็ญ
ก็รักเป็นเด็กสาวลูกชาวนา
เพราะมีควายเป็นเหมือนเพื่อนรักมาก
จะข้ามฟากข้ามฝั่งนั่งไม่ว่า
ทุยก็เหมือนเพื่อนดีร่วมชีวา
พอโตมาอนาถขาดชายแล
๑เรยา๑
ฉากวัยวันผันคืนยืนนึกย้อน
ภาพความหวงห่วงอาทร คำสอนแม่
ด้วยคำพูดซึ้งซึ้งตรึงดวงแด
ท่านบอกว่าอย่าแคร์โชคชะตา
ให้ขยันอดทนแม้จนยาก
สู้บนความลำบาก บากบั่นหนา
ถือศีลสัตย์มั่นในจริยา
สร้างงานไร่งานนาก็เจริญ
มองตะแบกแผกก้านต้านลมฝน
ท่ามทุ่งแล้งแห้งทนคนสรรเสริญ
ยืนต้นสูงตระหง่านผ่านเผชิญ
แม้นานเนิ่นยังเข้มแข็งกล้าแกร่งพอ
สุวรรณ
ภาพความหวงห่วงอาทร คำสอนแม่
ด้วยคำพูดซึ้งซึ้งตรึงดวงแด
ท่านบอกว่าอย่าแคร์โชคชะตา
ให้ขยันอดทนแม้จนยาก
สู้บนความลำบาก บากบั่นหนา
ถือศีลสัตย์มั่นในจริยา
สร้างงานไร่งานนาก็เจริญ
มองตะแบกแผกก้านต้านลมฝน
ท่ามทุ่งแล้งแห้งทนคนสรรเสริญ
ยืนต้นสูงตระหง่านผ่านเผชิญ
แม้นานเนิ่นยังเข้มแข็งกล้าแกร่งพอ
สุวรรณ